71/NÛH-11: Üzerinize bol yağmurlu olarak semayı göndersin.
71/NÛH-12: Ve size mal ve erkek çocuklar (vererek) yardım etsin. Ve sizin için cennetler (verimli bahçeler) yapsın ve sizin için nehirler akıtsın.
71/NÛH-13: (Nuh (A.S), kavmine şöyle dedi): “Siz niçin Allah’tan bir vakar (azamet, izzet ve kudret) ummuyorsunuz?”
71/NÛH-14: Ve O, sizi halden hale (çeşitli hallerden) geçirerek yaratmıştır.
71/NÛH-15: Görmüyor musunuz, Allah yedi kat semayı (yedi gök katını) nasıl yarattı?
71/NÛH-16: Ve Ay’ı, onların arasında (semalarda) bir nur kıldı ve Güneş’i de bir sirac (çırağ) kıldı.
71/NÛH-17: Ve Allah, sizi yerden (topraktan) bir nebat (gibi) yetiştirdi (yarattı).
71/NÛH-18: Sonra sizi oraya (toprağa) döndürecek ve bir çıkarışla sizi (oradan) çıkaracak.
71/NÛH-19: Ve Allah, arzı sizin için geniş bir mekân kıldı.
71/NÛH-20: Sizin yolculuk etmeniz için, ondan geniş yollar yaptı.
71/NÛH-21: (Nuh A.S): “Rabbim, muhakkak ki onlar bana asi oldular (isyan ettiler). Ve malı ve evlâdı kendisine hüsrandan başka bir şeyi artırmayan kimselere tâbî oldular.” dedi.
71/NÛH-23: Ve (birbirlerine) şöyle dediler: “Sakın kendi ilâhlarınızı (putlarınızı) bırakmayın. Ve Vedd’i, Suvâa’yı, Yagûs’u ve Yaûka’yı ve Nesra’yi sakın terk etmeyin.”
71/NÛH-24: Ve (böylece) pekçoğunu dalâlette bırakmış oldular. Ve (Nuh A.S): “Zalimlerin, dalâletten başka bir şeyini artırma (zalimlerin, sapıklıklarını artır).”
71/NÛH-25: Onlar hatalarından (büyük günahlarından) dolayı boğuldular. Sonra ateşe sokuldular. Artık kendileri için, Allah’tan başka bir yardımcı bulamadılar.
71/NÛH-26: Ve Hz. Nuh: “Rabbim, yeryüzünde kâfirlerden dolaşan bir kimse bırakma.” dedi.
71/NÛH-27: Muhakkak ki eğer Sen, onları (yeryüzünde) bırakırsan, Senin kullarını dalâlete düşürürler ve facir kâfirden başka (evlât) doğurmazlar.
71/NÛH-28: Rabbim, beni, annemi, babamı ve evime mü’min olarak girenleri ve mü’min kadınları ve mü’min erkekleri mağfiret et. Zalimlere helâkından başka bir şeyi artırma.
