23/MU'MİNÛN-90: Hayır, onlara hakkı getirdik. Ve muhakkak ki onlar, gerçekten tekzip edenlerdir (yalanlayanlardır).
23/MU'MİNÛN-91: Allah çocuk edinmemiştir. Ve O’nunla beraber (başka) bir ilâh (hiç) olmamıştır. Öyle olsaydı bütün ilâhlar mutlaka (kendi) yarattığını giderirdi (yok ederdi). Ve mutlaka onların bir kısmı bir kısmına üstün olurdu. Allah, onların vasıflandırdıkları şeylerden münezzehtir.
23/MU'MİNÛN-92: (Allah), gaybı (görünmeyeni) ve görüneni bilendir. Ve onların şirk koştukları şeylerden çok yücedir.
23/MU'MİNÛN-93: De ki: “Rabbim, eğer vaadolunan şeyi bana gösterecek isen.”
23/MU'MİNÛN-95: Ve muhakkak ki Biz, onlara vaadettiğimiz şeyi sana göstermeye elbette kaadir olanlarız.
23/MU'MİNÛN-96: Seyyiati (kötülüğü), en güzel olanla yok et. Biz, (onların) vasıflandırdıklarını en iyi biliriz.
23/MU'MİNÛN-97: Ve “Şeytanların kışkırtmalarından (vesveselerinden) sana sığınırım.” de.
23/MU'MİNÛN-98: Ve Rabbim, (şeytanların) benim yanımda bulunmalarından sana sığınırım.
23/MU'MİNÛN-99: Onların birine ölüm geldiği zaman: “Rabbim, beni geri döndür.” dedi.
23/MU'MİNÛN-100: “Böylece (geri gönderdiğin taktirde) terkettiğim salih amelleri (nefsi tezkiye edici ameli) işlerim.” Hayır, muhakkak ki onun söylediği söz, sadece (boş) bir kelimedir. Ve beas edilecekleri güne kadar onların arkasında berzah (engel) vardır.
23/MU'MİNÛN-101: İzin günü sur’a üfürüldüğü zaman, artık onların aralarında bir neseb (soy bağı) yoktur. Ve (birbirlerine hal hatır) sormazlar.
23/MU'MİNÛN-102: O zaman kimin mizanı (sevap tartıları) ağır gelirse işte onlar, felâha erenlerdir.
23/MU'MİNÛN-103: Ve kimin mizanı (sevap tartıları) hafif gelirse, işte onlar, nefslerini hüsrana düşürenlerdir. Onlar, cehennemde ebediyyen kalacak olanlardır.
