2/BAKARA-30: Ve Rabbin meleklere: “Muhakkak ki Ben yeryüzünde bir halife
kılacağım.” demişti. (Melekler de): “Orada fesat çıkaracak ve
kan dökecek birisini mi yaratacaksın? Biz Seni, hamd ile tesbih
ve seni takdis ediyoruz.” dediler. (Rabbin de): “Muhakkak ki
ben, sizin bilmediklerinizi bilirim.” buyurdu.
2/BAKARA-31: Ve (Allah), Âdem’e, (Allah’ın) isimlerinin hepsini (bu isimlerdeki
hikmetleri) öğretti. Sonra onları meleklere arz ederek dedi ki: “Haydi
sadıklardan iseniz bunları isimleri ile bana haber verin (söyleyin).”
2/BAKARA-32: (Melekler): “Seni tenzih ederiz.” dediler. “Senin bize
öğrettiğinden başka (hiç) bir ilmimiz yoktur. Muhakkak ki
Sen, Alîm’sin (en iyi bilensin), Hakîm’sin (hikmet sahibisin).”
2/BAKARA-33: (Allah): “Ey Âdem! Bunları onlara, isimleriyle haber ver (bildir).” dedi. Âdem
onları isimleriyle onlara bildirdiği zaman (Allah, meleklere): “Ben size demedim mi,
muhakkak ki Ben, göklerin ve yerin bilinmeyenlerini bilirim.Ve sizin
açıkladığınız ve (içinizde) gizlemiş olduğunuz
şeyleri de bilirim ?” dedi.
2/BAKARA-34: Ve meleklere: “Âdem’e secde edin.” dediğimiz zaman
İblis hariç, (onlar) hemen secde ettiler. (İblis) direndi
ve kibirlendi. Ve kâfirlerden oldu.
2/BAKARA-35: Dedik ki: “Ey Âdem! Sen ve eşin, cennette yerleşin. Oradan (oradaki yiyeceklerden) dilediğiniz yerden bol bol yeyin.
Ve bu ağaca yaklaşmayın yoksa zalimlerden olursunuz.”
2/BAKARA-36: Fakat şeytan, ikisinin (ayağını) oradan kaydırdı. Böylece ikisini de içinde oldukları şeyden (ni’metten) çıkardı.
Ve: “Birbirinize düşman olarak (dünyaya) inin. Sizin için (belli) bir zamana kadar yeryüzünde oturma ve faydalanma (geçimini temin etme) vardır.” dedik.
2/BAKARA-37: Sonra Âdem, Rabbinden kelimeleri telakki etti (öğrendi) (ve Rabbine tövbe etti.).
Bunun üzerine (Allah), onun tövbesini kabul buyurdu. Muhakkak ki O,
Tevvab’tır (tövbeleri kabul edendir), rahîm’dir (rahmet nuru gönderendir).
