« az-Zumar »
« Vers-8 »
وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ
Deutsch Transliteration: We isa messel inßane durrun dea rabbechu muniben ilejchi summe isa hawwelechu ni’meten minchu neßije mah kane jed’u ilejchi min kablu we dscheale lillachi endaden li judlle an sebilich (sebilichi) , kul temetta’ bi kufricke kalilen innecke min aßchabin nar (nari).
Ve insana bir zarar dokunduğu zaman, Rabbine yönelerek ona dua eder. Sonra (Allah) kendinden bir ni'met lütfettiği zaman daha önce ona dua ettiğini (yalvardığını) unutur. O'nun (Allah'ın) yolundan saptırmak için Allah'a eşler kılar. De ki: "Küfrün ile biraz daha metalan (faydalan). Muhakkakki sen, cehennem ehlindensin".
